Goede aanpak voor verzuimreductie
Waar blijft open gesprek over goede aanpak?
De Sociaal-Economische Raad (SER) is niet tot een unaniem advies gekomen over de toekomst van de bedrijfsgezondheidszorg. De werkgeversorganisaties houden vast aan de huidige situatie, waarbij de werkgever een contract afsluit met een bedrijfsarts of arbodienst. De werknemersorganisaties willen een andere financiering, omdat de bedrijfsarts nu niet onafhankelijk zou zijn.
Alle betrokken partijen wachten al maanden op dit advies, omdat dit mogelijk bij kan dragen aan effectieve en betaalbare zorg, waarbij de juiste zorg, op het juiste moment door de juiste zorgverlener en het juiste gesprek centraal staat.
Voor de totstandkoming van dit advies heeft de SER diverse stakeholders geïnterviewd. De uitkomsten van deze gesprekken zijn verwerkt in dit advies. Het is geen geheim dat vriend en vijand het erover eens zijn dat het huidige systeem mankementen vertoont. Maar ze zitten niet op één lijn als het gaat over hoe het dan verder moet. Er is weer een polderstrijd gaande. Het is opnieuw afwachten tot 19 september, de dag waarop de SER dit ontwerpadvies zal vaststellen in een openbare raadsvergadering.
Ik constateer nog iets anders. Volgens mij bestaat het risico dat partijen die in de bedrijfsgezondheidszorg werken, handelen uit eigenbelang. Er is sprake van een cultuur en structuur, waarin dat eigenbelang wordt gestimuleerd of zelfs gecultiveerd.
Een wezenlijk uitgangspunt voor mij is dat marktwerking in de bedrijfsgezondheidszorg geen oplossing is. Daarmee bedoel ik dat geld verdienen in deze zorg en winst behalen te vaak een doel op zich is. Ik zie in de praktijk regelmatig dat geld een sterke drijfveer is. Ik mis een gemeenschappelijk doel: samen verzuimende medewerkers begeleiden op weg naar herstel in eigen werk. Ik denk dat we in de verzuimbegeleiding dat doel samen moeten vaststellen en daartoe onze diensten moeten modelleren. Nu creëren de diensten die geleverd worden vaak een eigen wereld en ontlenen daar bestaansrecht aan. Ik geef twee voorbeelden: het als vanzelfsprekend ervaren herhaalspreekuur bij de bedrijfsarts. Of de arbeidsdeskundige die voor elk onderzoek dezelfde hoeveelheid tijd wil inzetten, terwijl elke situatie om een eigen aanpak vraagt.
Ik pleit er daarom voor dat verzuimbedrijven hun doelstellingen en verdienmodel inzichtelijk maken. Wat lever je, op basis van welke visie, en hoeveel? Wees helder over je dienstverlening en het resultaat, zodat werkgevers en werknemers weten wat ze van jou kunnen verwachten. Niet iets doen omdat het nuttig lijkt, maar omdat het bewezen is dat het resultaat oplevert.
De vraag is wel of we in staat zijn ons eigen belang ondergeschikt te maken om te komen tot een passende oplossing waar iedereen mee uit de voeten kan. Wat zou het geweldig zijn als we gezamenlijk een open en goed gesprek kunnen voeren over de beste werkwijze in de bedrijfsgezondheidszorg, gebaseerd op feitelijke resultaten. Een uitdaging voor alle werkgevers, werknemers, politiek en professionals om buiten de gebaande paden te komen tot een structureel goedkopere en betere bedrijfsgezondheidszorg. Iedereen wordt daar beter van!
